Аймақтың ӱстӱнде, тағ нағында, мӧзӱкте пир эм турча. Кӧзӱнек алында, шеден қыйзында, ныбыртар тӧзӱнде, чартыларда сағбайлары ағаар парған пир улуғ кижи одурча, ааң қыйзында пир оолақ одурча. Ол улуғ эр кижи оолақпа эрбектешчығаннарда, эмнең пир қысчақ он ийги чаш полар, шық келди. Улуғ кижи ол қысчақтаң сурады:
— Эмде улуғ кижилер пар ба?
— Чоқ, улуғ кижилер чоқ— тееди қысчақ.
Ол темде тӧбертиннең ийги оолақ, пир қысчақ шық келдилер. Улуғ кижи сурады ылардаң:
— Силер пооқ эмде чатчызаар ба?
— Чок,тӧбере, теедиги эмниң қыйзында пир эмниң ӱштӱ кӧрӱнча, пис ол эмде чатчабыс,— тееди улуғ оолағы, қолун сун келип кӧргӱзӱп.
— Сеең адың кем?
— Борис.
— Кемниң палазызың?
— Абамның аады Анатолий.
— Абаң қайа парған?
— Тӱрбеде одурча.
— Ӱр одурубусту ба?
— Ӱр.
— Қачан келер?
— Амдаа ӱӱр полар.
— Улуғ қыйал иштееди че?
— Мамамны ӧдӱр салған.
— О, о! Қыйал!
Ээде айдыбыза перип, оолақ қарағын тӱңдере кӧрӱбӱстӱ, ооғаннар чуқа полубустулар. Улуғ кижи сурады:
— Эзе, ээде полғанда, силер қайде чатчызаар?
— Апчемде чатчабыс.
— Кӧп қарындаштарзар ба?
— Кӧп, тоғуз.
— Парчазы апченде чатчызаар ба?
— Чооқ, парчазы эбес.
Кичиглерибис, ӱш қарындаш, интернатта чатчаллар, ылар келбеенчалар. Пис ӱжеле келчабыс. Улуғларыбыс ӱжелок, ана, апчемде чатчаллар, Коляба Толя иштепчалар.
Борис қарағын ӧре кӧрбеен эрбектепчытқаннаң аара, улуғ кижи паза сураштырарға эгенип, сураштығларын тоқтадыбысты, оғаннарба эзем-менчи перижип алып, эниш тӧбере энибисти.
А. И. Чудояков
