Мен кичиг полғанда, школда ӱргенгенде, пистиң техничка полду. Парчазы аны Маня-печеш тегеннер. Ол писти маттап кӧргӱзӱводурған разный-разный эрбекпе. Пир қатнап писке айтча, что школда айна чӧрча. Маня-печеш пир қатнап аны уқбалтыр қайде ол айна чӧрчағаны, анаң эмнең қамчы акелтир. Анаң ол қамчыба ол айнаны қайындыршықтыр. Ол айна партаны шабысқанда, Маня-печеш ол ортаға қамчыба шапчатыр. Айна пашқа партаға чӱгӱрчатыр, Маня-печеш ағоқ шапчатыр. Эде қачырып пир класстаң пашка классқа қачырсалтыр. Пашқа класста эдоқ қамчыба сӱрӱп, школдаң шығара қачырыстыр. Айна эжикти қайра ашкелип тестир. Аны уқсалып оғаннар эртен қоруқшықтылар школға чӧрерге. Ол темде пистиң Казасста свет чоқ полған. Дизель турған. Ол тезе иирде ле он часқа тӧӧнче иштеген, анаң свет чоқ полбодурған. Эртен ол дизель иштебенодурду. Анчуноқ, қышқыда эртен школға келгенде қара полбодурған. Оғаннар улуғ кижи чоқта ташқара қоруғуп турбодурғаннар. А улуғ кижилер Маня-печешти Алтын Маня айдыбодурғаннар.
Анаң мен пир қатнап мамамнаң сурадым, чоқ пылар Маня-печешти Алтын Маня тепчалар. Мам маға миндиг небе айтперди.
Чаш темде Маня-печеш мағат чойлаштырчық кижи полтур. Парчын эрбек чойлапкелип айдыбодуртур. Аны уңнапчаған кижилер аға пирда пӱтпенодуртурлар. А чойлаштырарға ол мағат мастер полтур.
Пир қатнап Маня-печеш сельсоветқа сағыш чоқ кештир.
«Абух! — тептир. — Пӱӱн мен пир қашқа торбас сооба пардым. Пир черде торбас анаң алыбысқаным, ааң алтында алтын чылтрапча. Пашқа черге парып сӧртегеним — пазоқ алтын. Ол қашты тӱгезе чӧрӱп торбастар сӧртедим —парчын черде алтын. Ол қаш эткенде алтын қаш полтур.
Председатель шағыш чоқ тура сергиптир тачағынаң.
— Шынап айтчаң-ма, чойлаванчан-ма?
— Алынчаң-ма! Қайде чойлаға! Мени парчын кижилер уңнапчалар, ақтап чойлавас кижизим!
Председатель кабинетпа ара-пере чӧребертир. Пир қаш алтын — ол қыйал не. Ол темде телефон чоқ полтур сельсоветтын.
Пир-ле қара ат полтур. Ол атпа председатель парчын керек черлерге чӧрбодуртур. Ам ол атты председатель кӧптапшықтыр Сталинскийға парарға, андиг улуғ сӧсти айдарға. А Маня-печеш аны кӧрӱп айтыр:
— Сен, председатель, мында қал, сең иштер кӧп. Сен маға аттыңны пер, мен парып айткӧрей. Мен табалдым, меноқ айдапереин.
Председатель аны уғуп, айтыр:
— Че, шынап айтчаң. Мен, мында иштер қыйал. Атты алып, пар. Мен сени ийги кӱн пажында нандыра қадарчам. Ат мында керек полар.
Маня-печеш сельсоветтың қалған атчағажыба парыбыстыр Сталинскийға и чоқ полпартыр. Ийги кӱн пажында чоқ, пеш кӱн, пир недле пажында чок. Ийги недле пажында чазағ четтир. Пазоқ чойлаптыр, что аттың орлабыстырлар. А председатель уже уңнаптыр, кемге аттың перибисти. Олоқ кӱн Маня-печешти милиционерлар апарыбыстырлар. Ол атчақты Маня-печеш саткелип, ақчазың ишсалтыр. Ақчазы тӱгенгенде, анаңна эмге келтир. Пеш чыл одуркелтир ол аттаң ӱчӱн. Анол темнең ала Маня-печешти Алтын Маня теп кижилер адапсалтырлар.
Вениамин Борискин,
номдаң «Меең черимниң сӧстери/ Моего края рассказы», 2008 чыл
